Een scale-up runnen, verantwoordelijk zijn voor 600 medewerkers, aandeelhouders en investeerders tevreden houden …: het eist zijn tol. Toen Showpad-co-founder en CPO Louis Jonckheere voelde dat hij niet meer met dezelfde volle energie en goesting naar het werk ging, besloot hij radicaal te deconnecteren via een sabbatical. Nu die ten einde loopt, lijkt dit het ideale moment om hem te vragen naar zijn ervaring. Wat heeft hij opgestoken van zijn sabbatical? Is die voor herhaling vatbaar? Enzovoort. “De eerste maand dacht ik: dit lukt niet, ik ga terug werken.”
Het verhaal van Showpad leest als één grote groeispurt: opgericht in 2011 door Pieterjan Bouten, Peter Minne en Louis Jonckheere, sloot de start-up in 2013 al een Serie A-financieringsronde van 2 miljoen dollar af en werd het eerste kantoor in de VS geopend. In 2014 volgde een Serie B-ronde van 8,5 miljoen dollar en in 2018 een Serie C-ronde van 50 miljoen dollar. Telde Showpad dat jaar nog 350 medewerkers, dan zijn er dat vandaag 600. De afgelopen vier jaar wist het bedrijf zijn omzet jaarlijks sterk te laten groeien.
Een groeispurt dus. Maar wie spurt, geraakt wel eens buiten adem. De mental effort die schalen vraagt, werd Louis Jonckheere eerder dit jaar wat te veel. “De keuze om uit de rat race te stappen en voor een sabbatical te kiezen was het gevolg van twee factoren: ten eerste leefde ik voor Showpad al elf jaar non-stop aan 200 kilometer per uur, waardoor ik echt de nood aan een pauze voelde. Ik geraakte niet meer uit mijn bed, ik had geen zin om te werken, ik miste energie,…”
”De andere factor was dat het kon: ik ben niet onmisbaar bij Showpad, want het managementteam staat er gewoon. Maar uiteraard hebben we dat heel goed voorbereid, het was niet dat ik van de ene op de andere dag weg was. Het is uitvoerig besproken geweest met de Raad van Bestuur, het managementteam,… Met als gevolg dat alles tijdens mijn afwezigheid perfect marcheerde. Jezelf als bedrijfsleider onmisbaar wanen is jezelf iets wijsmaken – behalve misschien in de opstartfase.”
Of hij het bedrijf dan ook meteen kon loslaten tijdens mijn sabbatical? “Wel, je komt van het ene moment op het andere van een wereld waarin je 24/7 met je bedrijf bezig bent terecht in een wereld waarin alles stopt – ook al omdat ik mezelf de toegang tot mijn e-mails en Slack had ontzegd”, getuigt Jonckheere.
“Die eerste maand heb ik het dan ook verschrikkelijk moeilijk gehad: ik sliep slecht, ik voelde me ziek, ik miste mijn collega’s,… Dat was letterlijk een reactie van mijn lichaam dat zich afvroeg wat er in godsnaam gebeurde, omdat het niets doen nog nooit had meegemaakt. Dat zit nu eenmaal in mijn aard: ik kan me alleen maar 200 procent geven of niet geven.”
“Maar vanaf week zes was ik min of meer geacclimatiseerd en begon het leuk te worden. Ik stelde vast dat ik kon genieten van niets doen en dat ik het zelfs leuk vond om mij te vervelen. Nooit gedacht dat ik dat zou kunnen: mij vervelen.”
“Het is moeilijk, maar deconnecteren kan je echt leren. Jezelf misbaar maken ook”, lacht Jonckheere. “Maar ik wil niemand de les lezen: iedere ondernemer moet voor zichzelf uitmaken wat gezond is en hoe hij of zij de grenzen wil bewaken. Maar hoe dan ook: als je dag in dag uit ondernemer bent, dan moet de stekker er af en toe eens uit.”
Wat hij dan vooral fijn vond aan die sabbatical, willen we uiteraard weten. Wat nam hij concreet mee uit die pauze van zes maanden? “Heel wat in elk geval. De belangrijkste les was dat je over de grote beslissingen in je leven - zij het privé of professioneel - lang genoeg moet nadenken”, stelt Louis Jonckheere. “De ziekte van onze en de jongere generatie is dat het altijd ‘druk druk druk’ is en dat het vooruit moet gaan. Met als gevolg dat de ene cruciale beslissing na de andere wordt genomen zonder dat er vaak écht over wordt nagedacht.”
De ziekte van onze en de jongere generatie is dat het altijd ‘druk druk druk’ is en dat het vooruit moet gaan. Met als gevolg dat de ene cruciale beslissing na de andere wordt genomen zonder dat er vaak écht over wordt nagedacht
“Stilstaan en je tijd nemen zorgt voor betere beslissingen: dat besef ik nu ten volle. Laten we zeggen dat ik tijdens mijn sabbatical een nieuwe relatie met zowel snelheid als geduld heb opgebouwd (lacht). Sommige van de grootste fouten die ik professioneel heb begaan, waren vaak te linken aan te snel beslissen, en omgekeerd hebben we de beste moves gedaan nadat we er onze tijd voor hadden genomen.”
“De keuze voor een nieuwe manager mag nooit haastwerk zijn, want de meerwaarde die je krijg wanneer je tijd neemt om het juiste profiel aan te trekken, zal zoveel groter zijn dan de tijdwinst die je boekt als je het snel doet.”
“Het volgende klinkt misschien wat vreemd, maar ik ben ook egoïstischer uit mijn sabbatical gekomen”, gaat de co-founder van Showpad verder. “Ik trok heel veel naar mij toe en mijn bedrijf nam eigenlijk de regie van mijn leven in handen - Showpad groeit nog steeds heel snel en is bovendien internationaal actief, waardoor er sprake is van verschillende tijdszones - met als gevolg dat ik te weinig aandacht had voor mezelf en niet naar mijn lichaam luisterde. En dat is niet OK, want je moet net het meest in jezelf investeren. Door te sporten bijvoorbeeld.”
Het volgende klinkt misschien wat vreemd, maar ik ben ook egoïstischer uit mijn sabbatical gekomen
“Zo ben ik beginnen te joggen en fietsen en heb ik een personal coach van PEAK Coaching onder de arm genomen, waar ik nog altijd mee werk. Ik kan me heel goed vinden in hun tagline Become the CEO of your body. Bovendien is elke training anders, specifiek op maat van mijn persoonlijke noden als ondernemer.
“Eén van de belangrijkste lessen die ik heb geleerd, is ‘waarvoor geef ik mezelf niet de toestemming’. Ik geef mezelf bijvoorbeeld voortaan de toestemming om niet naar al die kerstfeestjes te gaan - omdat ik daar vaak gewoon niets te zoeken heb - maar met mijn gezin vakantie te nemen. Die bewuste keuzes ga ik steeds meer nemen”, aldus Jonckheere.
A long and healthy life is not a given, it has to be earned
“Uit die inzichten heb ik veel gehaald, en ik zal er de komende jaren de vruchten van plukken. Let wel, evident wordt dat niet: mijn bedrijf is mijn identiteit, er is de verantwoordelijkheid naar de investeerders, werknemers en klanten – het is met andere woorden moeilijk om daar afstand van te nemen. Maar ik heb nu geleerd dat ik dat moet doen. Zoals ik ergens las: a long and healthy life is not a given, it has to be earned.”
Stel jezelf als startende of schalende ondernemer eens de vraag of je de bewering ‘familie is het allerbelangrijkste’ écht wel meent dan wel of je jezelf eigenlijk blaasjes wijsmaakt
“Misschien kan dit ook een tip zijn naar andere zaakvoerders toe: stel jezelf als startende of schalende ondernemer eens de vraag of je de bewering ‘familie is het allerbelangrijkste’ écht wel meent dan wel of je jezelf eigenlijk blaasjes wijsmaakt. Als je 200 procent voor je bedrijf gaat, moet je aan jezelf durven toegeven dat familie eigenlijk vaak op de tweede plaats komt. Dat heb in elk geval moeten doen.”
“Ik merk dat zo’n dingen meer en meer bespreekbaar worden onder ondernemers, maar ook dat het ergens een moeilijk onderwerp blijft, om niet te zeggen een taboe. Zeker als je leidinggevende binnen een groeiend bedrijf bent en dus eigenlijk non-stop de sterke go-to persoon moet zijn.”
Tijdens die zes maanden reflecteerde Louis Jonckheere ook op zijn manier van werken. “Ik zal bepaalde zaken zeker anders aanpakken”, zegt hij daarover. “Zo heb ik me voorgenomen om meer te luisteren naar de mening van klanten, medewerkers en andere stakeholders. Als je aan 200 per uur onderneemt, verwaarloos je dat aspect wel eens: je gaat recht door zee en hebt geen aandacht voor wat er rondom je leeft. Door naar anderen te luisteren kan je een betere versie van jezelf worden. En zoals ik al eerder aangaf, zal ik meer tijd nemen voor belangrijke beslissingen.”
Door naar anderen te luisteren kan je een betere versie van jezelf worden
“Ik zal er ook niet vanaf dag één weer in vliegen. Tot het einde van het jaar werk ik drie of vier vijfde, om dan vanaf volgend jaar weer vollen bak te gaan. Ik wil niet in één keer van niets naar alles gaan, maar opbouwen. Wat niet wegneemt dat ik er ongelooflijk veel zin in heb. Showpad is goed bezig en ik wil ook zelf weer waarde aan dat verhaal toevoegen. Maar dan op een andere manier en een ander ritme.”
.png){kind=logo}
